بافرنوین

توضیحات

نقش بافرها در خوراک گاو برای حفظ سلامت کلی و بهره‌وری گاو بسیار مهم است. بافر ماده ای است که به تنظیم سطح pH در شکمبه، که اولین بخش معده گاو است، کمک می کند. شکمبه یک اتاق تخمیر پیچیده است که در آن خوراک توسط میکروارگانیسم ها تجزیه می شود.

گاوها حیوانات نشخوارکننده هستند، به این معنی که آنها یک سیستم گوارشی منحصر به فرد دارند که به آنها اجازه می دهد تا مواد گیاهی فیبری را به خوبی هضم کنند. با این حال، فرآیند تخمیر در شکمبه اسیدهای چرب فرار (VFAs) مانند اسید استیک، اسید پروپیونیک و اسید بوتیریک تولید می کند. این VFA ها می توانند سطح pH شکمبه را کاهش دهند و آن را اسیدی تر کنند.

اگر سطح pH در شکمبه خیلی پایین بیاید، می تواند منجر به وضعیتی به نام اسیدوز شود. اسیدوز می تواند بر سلامت و بهره وری گاو تأثیر منفی بگذارد و باعث کاهش مصرف خوراک، کاهش تولید شیر، اختلال در جذب مواد مغذی و حتی لنگش شود.

بافرهای موجود در خوراک گاو به حفظ سطح PH مطلوب در شکمبه کمک می کند که معمولاً حدود 6.0 تا 6.8 است. آنها با خنثی کردن اسیدهای اضافی و جلوگیری از افت سریع pH عمل می کنند. بافرهای رایج مورد استفاده در خوراک گاو شامل بی کربنات سدیم، کربنات کلسیم و اکسید منیزیم است.

با تثبیت pH شکمبه، بافرها جمعیت میکروبی سالم را در شکمبه ارتقا می دهند و امکان هضم کارآمد فیبر و جذب مواد مغذی را فراهم می کنند. این به نوبه خود از استفاده بهینه خوراک، رشد و تولید شیر در گاو حمایت می کند.

توجه به این نکته ضروری است که گنجاندن بافر در خوراک دام باید با دقت و با مشورت متخصص تغذیه یا دامپزشک انجام شود. نوع بافر و دوز مناسب به عوامل مختلفی از جمله رژیم غذایی گاو، سلامت شکمبه و نیازهای غذایی خاص بستگی دارد.

در نتیجه، بافرها با تنظیم سطح pH در شکمبه نقش حیاتی در تغذیه گاو دارند. آنها به جلوگیری از اسیدوز و حفظ محیط سالم شکمبه کمک می کنند و در نهایت از سلامت کلی و بهره وری گاو حمایت می کنند.

بافرنوین محصولی با بالاترین استانداردها است که حاوی ترکیبات با حلالیت و ظرفیت بافری متفاوت است. این محصول نسبت به جوش شیرین دارای اثرات بلندمدت‌تر بر PH شکمبه است. در نتیجه، باعث پایداری و پیشرفت میزان تولید شیر می‌شود.